چند وقت پیش بود که در لا به لای متنهام این متن رو دیدم که قبلا نوشته بودم

اما هنوز توی دفتر عشق نذاشتم. تصمیم گرفتم این متنو بذارم توی صفحه ای دیگر  

از دفتر عشق تا شما عزیزان هم بخونید.  



به نام کلام دروغین عشق

چند وقتی بود که میخواستم برای تو درد این فلبی را که شکستی و رفتی بنویسم

اما تا میخواستم بنویسم قطره های اشکم بر روی کاغذ میریخت

و نمی توانستم آنچه را که میخواهم بر روی صفحه کاغذ

خیس بنویسم.حالا دیگر یک قطره اشک نیز در چشمانم نمانده و

همان قلب شکسته ام تنها یادگار از عشقت به جا مانده

قلبی که یک عالمه درد دارد ، دردی که مدتهاست دامنگیرش شده است.

از آن لحظه ای که رفتی در غم عشقت سوختم و با لحظه های تنهایی ساختم.

نمی توانستم از او که مدتها همدل و همزبانم بود جدا شوم ،

اما تو رفتی و تنها یک قلب شکسته سهم من از این بازی عشق بود

یک بازی تلخ که ای کاش آغاز نمیکردم تا اینگونه در غم پایانش بنشینم

تو که میخواستی روزی رهایم کنی و چشمان بی گناهم را خیس کنی  

چرا با من آغاز کردی!

مگر این قلب بی طاقت و معصوم چه گناهی کرده بود

گناهش این بود که عاشق شد و تو را بیشتر از هر کسی ، از ته دل دوست داشت

اینک که برای تو از بی وفایی هایت مینویسم انگار آسمان چشمانم دوباره ابری شده

و در قحطی اشک دوباره میخواهد ببارد.اما من مینویسم

مینویسم که یک قلب را شکستی ، و زندگی ام را تباه کردی.

کاش می دانستی چقدر دوستت داشتم ،

 کاش می دانستی شب و روز به یادت بودم و از غم دوری ات با  

چشمان خیس به خواب عاشقی می رفتم.

نمی دانی چه آرزوها و رویاهایی را با تو در دل داشتم.می خواستم عاشقترین باشم ،

برای تو بهترین باشم ، یکرنگ بمانم و یکدل نیز از عشقت بمیرم.

آن زمان که با تو بودم کسی نام مرا صدا نمیکردم ،

همه به من میگفتند ((دیوانه)).آری من دیوانه بودم ، یک دیوانه ساده دل.

دیوانه ای که اینک تنهای تنهاست و از غم جدایی ات روانی شده است.

این را بدان نه تو را نفرین کردم ، و نه آرزوی خوشبختی برایت کردم.

این روزها خیلی احساس تنهایی میکنم ،

راستش را بخواهی هنوز دوستت دارم اما

دیگر دلم نمیخواهد حتی یک لحظه نیز با تو باشم.

خیلی دلم میخواهد فراموشت کنم اما نمی دانم چرا نمی توانم

دلم برای لحظه های با تو بودن تنگ شده و یاد آن لحظه ها قلب شکسته ام را میسوزاند.

و این بود سرنوشت من و تو! چه بگویم که هر چه بگویم دلم بیشتر می سوزد .

نیستی که ببینی اینجا زندگی ام بدون تو بی عطر و بوست ، بی رنگ و روست.

هر چه نوشتم درد این قلب دیوانه من بود ، نمیخواستم بنویسم از تو ، اما قلبم نمیگذاشت.

بهانه میگرفت ، گریه می کرد ، میگفت بنویس تا بداند چه دردی دارم.

انگار دوباره کاغذم از قطره های اشکم خیس شده ،  

دیگر قلمم برای روی کاغذ خیس نمی نویسد.

خواستم بنویسم که خیلی بی وفایی.  

 

بعد از چندوقتی سوال پرسیدن ،علتشو فهمیدم.

قبلا با خودم می گفتم: آخه واسه چی بعضی ها به سمت جنس مخالف کشیده می شند و خودشونو فدای طرف می کنند و بعد ازیه مدتی فراموشش می کنند و میرند دنبال یکی دیگه؟

آخه اگه اون اولی همون بود که می خواست، پس چرا بعد از یه مدتی ازش سیر شد وبه سمت یکی دیگه رفت؟

بعضی وقتا هم این سوال مهم تو ذهنم می اومد:

 چرا بعضی وقتا ما شدیدا احساس خلا عاطفی می کنیم؟

 دوست داریم بایکی باشیم ووقتی ام با اونیم بعد از یه مدت دلمون رو می زنه.و بازم تنهایی مون تموم نمی شه؟

 

تا این که پس از کلی سوال پرسیدن از این و اون به این نتیجه رسیدم که:

انسان ذاتا احساس نیاز به یک دوست و همراه داره، دوستی که بتونه بهش اعتماد کنه ، برای دوستش مهم باشه ، همیشه اون دوسته به فکرش باشه ،و به دوستش تکیه کنه.

بعدش گفتم خب این نیاز از کجا سر چشمه می گیره ؟

بعد به یه داستان زیبا رسیدم ،قصه از اونجا شروع شد که ما یه جای دیگه بودیم ،پیش یکی دیگه .پیش منبأ ومبدأ هستی.اما پدرمون یه کاری کرد که ما از اونجا جدا شدیم و برای مأموریتی اومدیم زمین .

درست مثل این که آهن ربایی رو از اون یکی قطبش جدا کنی .بعدش ما فراموش کردیم که اون نیمه گمشده ی هستی مون چیه؟مثل یه تیکه آهن ربا که جفتشو گم کرده وبه هرچیزی نزدیکش کنی ،می چسبه.احساس متصل شدن به یه جایی رو داره ،اما نمی دونه کجا؟

 یا مثل عاشقی که برای پیدا کردن معشوقش میره یه شهرغریب ولی چهره ی معشوقش رو فراموش کرده. به هر کی می رسه میگه :تو معشوق منی ؟تو معشوق و نیمه ی گمشده ی منی؟

انسان احساس نیاز می کنه ،به هر چیزی چنگ می ندازه تا نیاز و نیمه گم شده ی خودشو پیدا کنه اما ،بین سراب و واقعیت نمی تونه فرق بذاره.

 

نمی دونه این نیازو تنهایی چه جوری بر طرف میشه .

حالا اگه می خواییم برای همیشه از این تنهایی و غربت در بیاییم ،باید با یه دوستی باشیم که بهش اعتماد کنیم، برامون کم نذاره .براش مهم باشیم .به یادمون باشه و لحظه ای فراموشمون نکنه.باید به منبأ و مبدأ وجودمون چنگ بندازیم.

اون موقع است که می بینیم دیگه احساس نیاز نمی کنیم ،احساس تنهایی نمی کنیم.همه چیز رو زیبا وقشنگ می بینیم.

بله ما احساس نیاز می کنیم چون از پیش خدا یعنی نیمه ی گمشدمون دور شدیم .و برای زیبا زندگی کردن باید به معشوق مون نزدیک بشیم.اون موقع است که رنگ زیبایی می گیریم حرف زدنمون ، دوست داشتنمون و ارتباط بر قرار کردنمون زیبا می شه.

 چون رنگ و بوی معشوقتمون روگرفتیم .

دیگران نمی دونند چرا ولی دوستت دارند، چون اونا هم یه نشونی از نیمه گمشدشون در وجود تو می بینند.وشما هم اونا را دوست داری چون مخلوقات خدا اند وخداهم اونا رو دوست داره.

بیاییم تصمیم بگیریم که به معشوقمون نزدیک بشیم وباهاش معاشقه کنیم .بهش عشق بورزیم .

اون موقع لذت با او بودن را به تمام دنیا نمی دهیم.

موفق و سر بلند باشید.
 

وقتی در قبرستان قدم می زدم!با خودم گفتم :چه خوب میشد با آقای(مرگ) یه مصاحبه ای انجام بدم .برا همینم رفتم سر قبر دایی خدا بیامرزم که سالها قبل در سن 18 سالگی فوت کرده بود ومن هرگز اونو ندیدم،

(مرگ)را رو به روی خودم به صورت یه آدم فرض کردم صدای ترسناک اما لحن مهربونی داشت

خوب حالا میریم باهم مصاحبه رو بخونیم:

-سلام آقای مرگ لطفا خودتونو معرفی کنید؟

-مرگ!!

(از صراحت صحبتش بسیار تعجب کردم)

-آقای مرگ میشه برای ما توضیح بدید که از کِی مشغول این کار هستید؟

-از قبل از خلقت آدم!

-ولی اون موقع که کسی نبوده که جونشو بگیری؟

-انسان نبوده اما موجوداتی بودند که مانند شما عقل هم داشتند!

-آهان ،آقای مرگ چرا ما انسانها از شما میترسیم وکم به فکرت هستیم؟

-(باهمون صدای ترسناک ولحن مهربون خنده ای کرد و گفت: )ها ها ها ها!!اینو باید از خودتون بپرسید ،این به خاطر اینه که شما موجودات، زود با یه چیز انس می گیرید و به خاطر همین هم اسمتون شد (انسان). شما با این دنیا انس گرفتید ودل کندن از اینجا براتون سخته،از طرفی شما فکر میکنید با مرگ زندگی تون تموم میشه اما من فقط دست شما رو می گیرم و از اینجا به یه جای دیگه می برم که کمی با اینجا فرق داره ولی شما همون فرد قبلی هستید!

(صدای ترسناک ولحن مهربون واسرار امیزآقای مرگ در اون فضای قبرستان شوق مرا برای ادامه صحبت بیشتر می کرد برا همینم پرسیدم:  )  

-آقای مرگ اونجا با اینجا چه فرقی داره؟

-(به فکر عمیقی فرو رفت وگفت)اونجا دیگه نمی تونی سرنوشت خودتو تغییر بدی ،دستت بسته است،اونجا یه راست می برندت برا حساب کتاب!اگه آدم خوبی باشی که میری تو بهشت برزخی واگه بد باشی وای به حالت!

(این جمله ی آخر رو درحالی که سرش روبالا آورد و در چشمام نگاهی عمیق کرد گفت ."اگه بد باشی وای به حالت" این جمله تاثیری عمیق روم گذاشت)

-(بهش گفتم)مایلی باهم کمی قدم بزنیم ؟

- البته،خوشحال میشم!

(همینجور که از کنار قبرها می گذشتیم حال و احوال بعضی از مرده ها رو میگفت:)

-اینو که می بینی وقتی رفتم سراغش در حال گناه بود و به فجیع ترین شکل ممکن جون داد،خدا میدونه تا حالا چقدر عذاب دیده ،

این دختره رو می بینی ؟همش با آرایش و سرو وضع نامناسب میومد بیرون وباعث به گناه افتادن جوانها میشد الان علاوه بر عذاب های خودش ،گناهان اون جوانها را هم پای این دختره می نویسند، چون این باعث گمراهی اونا شد. البته مجازات خود اون جوانها نیز برقوت خود پا بر جاست،جون این دختر رو وقتی که داشت میرفت سرقرار با دوست پسرش گرفتم!

-چه جوری؟

-وقتی میخواست از خیابون بره اون طرف ماشین بهش زد و در دَم مُرد!الان باید رفت ودید این صورتی که این قدر بهش میرسید هر روز چند بار جزغاله میشه!

این جوان ناکام رو که  ساکت اینجا خوابیده ،آدم خیلی پستی بود،چشمش همه جا کار میکرد و به چند تا دختر خیانت کرده  و زندگی شونو نابود کرده بود ،موقع گرفتن جونش خیلی زجرش دادم !

-آقای مرگ چه جوری جون آدما رو میگیری ؟

-ببین ،بستگی به طرف داره اگه آدمه خوبی بود که گلی از گلهای بهشت رو باخودم میارم وجلوی دماغش می گیریم  وقتی بو کرد روح از بدنش خارج میشه اما اگه آدم بدی باشه با یه قیافه ترسناک(وقتی به این کلمه رسید کمی صورتش سیاه وچشمانش قرمز شد وصدایش کلفت ترشد من که از ترس داشتم خودمو...)

میرم سراغش که خود اینم یه عذابه و با سیخ آتشین روح را از بدنش ذره ذره بیرون میکشم!

این جوان رو می بینی ؟ایشون هم یه جوان معمولی مثل بقیه بود اما همیشه از گناه متنفربود ،چشم و ذهنش پاک بود، نماز و عباداتش سر جاش بود ،وقتی منو با اون چهره ی مهربان دید و فهمید می خوام جونشو بگیرم لبخندی زد وقطره اشکی از گوشه چشمش غلتید وروحش از بدنش جدا شد والان هم در بهشتِ برزخی است وحالی به حولی !!

-آقای مرگ واقعا ازشما استفاده کردم دوست دارم بیشتر باهات صحبت کنم اما دیگه باید برم از آشنایی باهات خیلی خوشحال شدم یه سِری سوالاتی داشتم اما میدونم اجازه نداری بگی، براهمینم نمی پرسم از جمله اینکه من چه جوری و چه وقت باید باهات هم سفر بشم

-(دستشو گذاشت رو شونم وبا یه لحن ترسناکی گفت)کجا با این عجله؟ الان اون موقع است که باید جونتو بگیرم!!!!

(آب دهنم رو پایین دادم و با خودم گفتم: عجب غلطی کردم ،آخه چیت کم بود که با آقای مرگ مصاحبه کردی)گفتم :آخه آقای مرگ من که آمادگی ندارم بعدش کلی حق الناس دارم که باید صاف کنم وتازه از گناهام توبه کنم.

-(آقای مرگ خنده ی مهربونی کرد و گفت) شوخی کردم ،هنوز زمان سفر شما نرسیده وعمرتان به دنیاست اما بدون هر موقع وقتش شد بدون اطلاع قبلی وبدون قبول عذر وبهانه جونتو میگیرم!

-(بُهت زده خنده ای کردم وعرق پیشونیم رو پاک کردم وباخودم گفتم:ای بمیری با این شوخیات، رو بهش کردم وگفتم)دعا کن همدیگه رو در حالت دوستی ببینیم و برام گل بیاری!!

-اگه منو یاد کنی هیچ موقع گناه نمی کنی

-خب دیگه با اجازه خدانگهدار

- خدانگهدارت

-(بعد که خداحافظی تموم شد دیدم دنبالم میاد،باتعجب گفتم )مگه با من هم مسیری ؟

-من با تو همیشه هم مسیرم

-یعنی چی؟

-یعنی اینکه من همیشه باهاتم و ازت جدا نمی شم این تویی که منو نمی بینی و فراموش میکنی اما از این به بعد همیشه منو می بینی

-(با خودم گفتم:عجب بدبختی ای ،راستش اولش بهش عادت نکرده بودم کمی برام سخت بود ،وقتی میخواستم یه کاری کنم چپ چپ بهم نگاه می کرد ومنم دست میکشم اما الان دیگه نه، بلکه همیشه باهمیم، باهم میگیم، می خندیم ،مسافرت می ریمو کلا باهم غاطی شدیم، الانم که این مطلبو می نویسم کنارم نشسته و زُل زده  تو مانیتور.

آقای مرگ به بچه ها سلام کن،

-سلام بچه ها ،هاهاهاها

بدونید من همیشه کنارتونم و هر لحظه ممکنه باهم هم سفر بشیم !!

-خب آقای مرگ  بریم ناهار که شاید ناهار آخرم باشه به تو که نمی شه اعتماد کرد، غیر قابل پیش بینی هستی

-باشه بریم خدانگهدار بچه ها ،هاهاهاها!!!

عشق چیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خداوندا...                   

ساده بودم که می پنداشتم تو مرا دوست داری و با من خواهی ماند سادگی کردم که از تو انتظار همراهی داشتم. با من بودن را میخواستی ولی نه برای همیشه! از تو دلگیر نیستم از این ناراحتم که شرمنده دلم شدم که اعتمادش را بی پاسخ گذاشتم. دستهای خالی ام را دیدی و نخواستی این همه فاصله بینمان پر شود با من بودی ولی از من و دنیایم دور بودی دور دور دور... آنقدر که من متوجه این همه فاصله نشدم. اشکهای و تنهایی هایم را دیدی و کاری نکردی با تمام سختی ها و غصه ها نا امید نبودم صبر کردم به اندازه تمام روزگار، آنقدر که زمانه خسته شد و راه را برایمان باز کرد ولی شکستم وقتی شنیدم مرا نمی خواهی بریدم وقتی فهمیدم دلیل این همه نامهربانی را: "نمی توانی فراموشش کنی" حکایت غریبی است!!! تو به کسی فکر میکنی که به یادت نیست و من به توئی فکر می کنم که به یادم نیستی و آن بزرگ مرد* چه زیبا فرمود: "در نهان به آنانی دل می بندیم که دوستمان ندارند و در آشکارا از کسانی که دوستمان دارند غافلیم شاید این است دلیل تنهاییمان" نمی توانم بگویم دوست نداشته باش یا فراموشش کن که من خود نیز دچار همین دردم. هرگز نمیخواستم رفیق نیمه راه باشم، ولی گویی چاره ای نیست: باید رفت باید از تو دور شد شاید بتوان در گذر زمان از این همه دغدغه گذشت. شاید غبار روزگار این همه خاطرات خوب و بد را بپوشاند. می دانم ساده نیست اینگونه گذشتن، دل بریدن، و تنها رفتن ولی چاره ای نیست!

سلام عزیز مهربون، اجازه هست بشم فدات؟

اجازه هست تو شعر من، اثر بذاره خنده هات؟

شب که می شه یواش یواش، با چشمک ستاره هاش

اجازه هست از آسمون، ستاره کش برم برات؟

اجازه هست بیای پیشم یه كم بگم دوست دارم؟

تو هم بگی دوسم داری بارون بشم دل ببارم

بریم تو باغ اطلسی بی رنج و درد بی كسی

بهت بگم اجازه هست گل روی موهات بذارم

اجازه هست خیال کنم، تا آخرش مال منی؟

خیال کنم دل منو، با رفتنت نمی شکنی؟

اجازه هست خیال کنم، بازم میای می بینمت؟

با اون چشای مهربون، دوباره چشمک می زنی؟


 طپش طپش با چشمكت، غزل بگم برای تو


با اتكا به عشق تو، تو زندگی برم جلو؟

هر چی بگی نه نمی گم، جونم بخوای برات می دم

هر چی می خوای بهم بگو، فقط بهم نگو برو

اجازه هست بازم تو خواب، بوس بكارم كنج لبات

یه شعر تازه تر بگم، به یاد شرم گونه هات

نشونیتو بهم می دی؟ تا پنهون از چشم همه

ورق ورق نامه بدم بازم برات

همیشه مهربون من! نامه رسید به انتها

فقط یه چیز یادت باشه: بازم به خواب من بیا

لحظه دورشدنش هيچوقت يادم نميره.اندام قشنگ ومردونه اش چقدرخواستني بود.هرقدم كه دورميشدسوزش قلبم بيشترآزارم ميداد.دوس داشتم التماسش كنم كه نره.ولي ميدونستم كه بي فايده اس.فقط ايستادم ودورشدنشو تماشاكردم...

 

رفتي وآتش به قلب من زدي*

 قلب من سنگي وسيماني نبود*

 ازتب عشق توخاكسترشدم*

 دردلم ليكن پشيماني نبود*

 رفتي وپرزدخوشي ازخانه ام

* آخراين قصه ويراني نبود؟*

 وقت رفتن مردم چشمت به هيچ*

مردمان چشم گرياني نبود*

 رفتي وگفتي كه"قلب وسينه اش*

سينه ي خواهان وسوزاني نبود*

 ميروم ازيادقلب عاشقش"*

آه اين حرف توانساني نبود*

 رفتي اي تنهاپناه من بيا*

عشق من جزآنكه ميداني نبود*

كاش تومي آمدي كامي وباز*

چشم من هرلحظه باراني نبود...

كاش درخلوت خاموش دلم

برق چشمان توراميديدم

.ميشدازبرق نگاهت روشن

شعله ي يخ زده ي اميدم.

كاش در خلوت خاموش دلم

توشبي تابه سحربنشيني

 برلبانت هوس ومستي وعشق

درنگاهت هوس شيريني

 كاش در خلوت خاموش دلم

نگه ديده ي عشق انگيزت

 نقش جاودانه اي ميزداز

خنده ي گرم هوس آميزت

 كاش درخلوت خاموش دلم

 حرف عاشقانه اي ميخواندي.

مي سرودي كه الي كاش كه تو

 تاابدبراي من مي ماندي.

كاش در خلوت خاموش دلم

 لب تو شعرگنه راميخواند،

حسرت پيكرت ازدل ميرفت.

بردلم نقش هوس هامي ماند

 كاش درخلوت خاموش دلم

 شمع اميدوهوس روشن بود.

دردل وجان توهم تابه ابد،

يادي ازعشق بزرگ من بود

 امروز دوباره دیدمش.یه دیدار رویایی و دور از انتظار.درست بعد از ۱ هفته.باورم نمی شد فبول کنه بیاد دیدنم.با هم اومدیم تو همین کافی نتی که الان هستم.آنلاین!دوباره دستای مهربونش رو تو دستام گذاشت.هیچکس نمی تونه بفهمه تو اون لحظه ها چه حس خوبی داشتم.انگار تموم دنیا مال خودمه.واقعا هم بود.آخه مگه هیچی تو دنیا بهتر از دستای عشق من هست؟همین جوری الکی تو سایت های مختلف سر میزدیم.تا رسیدیم به ۱ سایت که توش فال حافظ بود.اولی رو به اسم من زدیم.باورم نمی شد.همون شعر محبوب خودم بود.حفظشم.
درد عشقی کشیده ام که مپرس
زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و آخر کار
دلبری برگزیده ام که مپرس
آنچنان در هوای خاک درش
میرود آب دیده ام که مپرس
من به گوش خود از دهانش دوش
سخنانی شنیده ام که مپرس
سوی من لب چه میگزی که مگوی
لب لعلی گزیده ام که مپرس
همچو حافظ غریب در ره عشق
به مقامی رسیده ام که مپرس
فال خوبیه.دقیقا توصیف حال منه.خیلی خوشحال شدم.چون نوشته بود بالاخره ۱ روز بهش میرسم...صورت قشنگشو جلو آورد که بوسم کنه.دل تو دلم نبود.وقتی لباشورولبام گذاشت یه حالی شدم.انگار تو خلا بودم.انگار هیچکس جز من و اون تو دنیا نبود.ولی فقط ۱ لحظه بود...بعدشم دوباره مجبور شدیم از هم جدابشم.نقش لبخند قشنگش موقع خداحافظی تا ابد تو ذهنم می مونه...

یادمه یه روز میگفتی که فقط عاشق اینی

موهای منو ببافی تو کنار من بشینی

یادمه عشق من و تو توی دنیا بهترین بود

عشق من توی وجودت اولین و آخرین بود

یادمه منو می خواستی تو واسه نگام می مردی

اگه باورم نمی شد واسه من قسم می خوردی

یادته بهت می گفتم که فقط عاشق اینم

توی خواب و تو بیداری چشمای تورو ببینم؟

یادته برات میمردم واسه بوسه از رو لب هات

تو می خواستی باتو باشم توی روزا و تو شب هات

یادته صدام می کردی خانمم عزیز جونم

عشق من ، گلم، قشنگم ، همزبونم ،مهربونم

ولی اون روزا تموم شد بودنم با تو حروم شد

دست غم مارو جدا کرد یک نگاهت آرزوم شد

یه روز میاد که مثل من دیگه تو هم عاشق می شی
میاد یه روزی که تو هم دیوونه ی چشاش می شی

یه روز میاد که نازنین می فهمی حرفهای منو
یادت بمونه عزیزم همیشه من گفتم نرو

یه روز میاد که مثل من کنج اتاقت بشینی
هی شعر بگی گریه کنی عکس چشاشو بکشی

یه روز میاد من میدونم که تو اسیر عشق می شی
به حرفهای من میرسی حسابی قربونش می شی

من میدونم تو هم یه روز دلت می خواد فدا بشی
قربون چشماش بری تا یه وقت ازش جدا نشی

یه روز میاد تو تنهاییت خیره می شی به عکس اون
اونقده قربونش می ری اما می بینی نیست دیگه اون

یه روز میاد که مثل من کنار عکسش بشینی
نامه هاشو بخونیو واسه نگاهش بمیری
اون روز میاد که عشق تو یهو بهت نگاه کنه
تو چشمهای قشنگ تو خیره بشه صدات کنه

با خنده اون بهت بگه به درد هم نمی خوریم
تو خیلی خوبی اما ما بهم دیگه نمی رسیم

من میدونم اون روز میاد که تک وتنها بشینی
گلهای یادگاریشو بو بکشی گریه کنی

یه روز میاد که همه جا اسم اونو صدا کنی
برای برگشتن اون همش خدا خدا کنی

میاد یه روزی که تو هم مجنون و آواره بشی
دلت نخواد اما بگه مجبوری که جدا بشی

اونوقت به یاد من بیفت به یاد خاطراتمون
بدون چرا من همیشه گفتم نرو پیشم بمون

دفتر عشق که بسته شد                     دیدم منم تموم شدم

خونم حلال ، ولی بدون                     به پای تو حروم شدم
 
اونیکه عاشق شده بود                   بد جوری تو کار تو موند
 
برای فاتحه بهت                    حالا باید فاتحه خوند

تموم وسعت دلمو               به نام تو سند زدم

غرور لعنتی می گفت                         بازی عشقو بلدم

از تو گله نمی کنم               از دست قلبم شاکیم

چرا گذشتم از خودم                    چراغ ره تاریکیم
 
دوست نداری چشمای من               فردا به آفتاب وا بشه ؟

چه خوب میشه تصمیم تو                  آخر ماجرا بشه

دست و دلت نلرزه                         بزن تیغ خلاصو

از اون که عاشقت بود                   بشنو این التماسو

برای اطمینان از صحت کد و نام آهنگ با خط ایرانسل خود :
*777*7*کد آهنگ #   را شماره گیری کنید تا مشخصات آهنگ برای شما ارسال شود

کد ها را از سمت راست شماره گیری کنید.
*777*1# برای تغییر حالت نوع پخش آهنگ 
*777*2# برای مشاهده ی آلبوم آهنگ های پیشواز شما
*777*3# برای مشاهده ی فهرست آهنگ های پیشواز شما
*777*4*کد آهنگ مورد نظر# برای خرید یک آهنگ پیشواز
*777*5*کد آهنگ مورد نظر# برای حذف یک آهنگ پیشواز
*777*6*کد آهنگ قدیمی*کد آهنگ جدید *1# برای جایگزینی یک آهنگ با آهنگ دیگر(این کار رایگانه)
*777*7*کد آهنگ# برای پیدا کردن نام یک آهنگ خاص
*777*8# برای فعال یا غیر فعال کردن کردن آهنگ پیشواز

برای شنیدن آهنگ پیشواز مورد نظر با 777 از خط ایرانسل خود تماس بگیرید.
*(فقط یک دقیقه ی اول تماس با 777 رایگان می باشد پس حواستان را جمع کنید تا اعتبارتان تمام نشود)*